Openbare ruimte
HIRSCH, LEMELERBERG
Als het avond wordt in Salland en op de Lemelerberg de bomen naar elkaar toe lijken te groeien, komen de reeën naar de bosrand. Als je de onzichtbare grens tussen mens en dier overschrijdt springen ze met luchtige sprongen het bos in. Vanuit het veilige duister tussen de bomen kijken ze je aan met grote, bruine meisjesogen. Ze lijken op je te wachten, maar wees gewaarschuwd: wie het pad verlaat en de gewichtloze sprongen van de reeën volgt, verdwaalt in hun verhalen en vindt nooit de weg weer terug.
Thera groeide op als een beeldschoon meisje. Stil, zonder verlegen te zijn kon ze uren luisteren naar de legenden en geruchten uit de streek. Hoewel ze nooit sprak, herhaalde ze thuis in bed fluisterend de verhalen en oefende ze de liedjes van het dorp. Toen ze zestien jaar was, was ze mooi als een engel. De jongens uit het dorp brachten haar bloemen en linten voor in haar haar en vroegen haar ten huwelijk. Het leek alsof het meisje het niet merkte
Meer informatie / verdere tekst hier