Het poëtische werk van Hellen Abma verbeeldt een wereld waarin de mens niet langer de hoofdrol speelt.
De kwetsbaarheid van flora, fauna en klimatologische veranderingen zijn een belangrijk terugkerend thema. Daarmee wil ze grote, soms ongrijpbare thema’s op een manier visualiseren die een bijzondere mogelijkheid
tot reflectie creëert, zonder belerend of dogmatisch te zijn.

Zo toont ze de schoonheid van de veerkracht van de natuur met series tekeningen over de teloorgang van de insectenpopulatie (Everything that Creeps), de wildstand in Tsjernobyl (Positief Apocalyptisme) en Secret Gardens, waarin de natuur haar plek weer opeist. In deze tekeningen toont Abma verlaten plekken die overgroeid raken met planten. Geheime plaatsen waar je vroeger als kind graag speelde (ze noemt ze zelf non-plekken) maar die nu nauwelijks meer te vinden zijn. Haar meest recente series zijn Industrial Inspiration en haar project D.D.D.
De unheimische en immense omgeving van de Maasvlakte is de aanleiding voor Industrial Inspiration. Abma laat zich verwonderen door de grommende en ronkende fabrieken, waar nauwelijks ruimte lijkt te zijn voor leven. Ze annexeert de plekken en transformeert ze tot krachtige beelden die met hun romantische titels de menselijke maat weer terugbrengen. In dit contrast zoekt ze niet naar verheerlijking, maar toont ze haar verwondering over onze manier van leven die soms nauwelijks aandacht lijkt te geven aan alles wat er al was voordat wij er waren.

Haar engagement komt het duidelijkst naar voren in de serie Dagelijks Dood Dier (DDD). 
Na de uitslagen van de verkiezingen verwerkt de kunstenaar haar teleurstelling over de winst van de VVD
(en de winst op rechts) door een maand lang dagelijks een dood dier te tekenen en dit te delen op social media. Volgers kunnen zelf foto’s aandragen en dit gebeurt massaal. Zo deelt ze haar verlangen naar een land met een visie voor de toekomst, waarbij ruimte ontstaat om te werken aan een wereld waarin natuur en biodiversiteit de leidraad zijn. Een leefbaar Nederland voor toekomstige generaties, socialer en empatischer bovendien.

Het spanningsveld tussen mens en natuur is uitgangspunt in al haar tekeningen.
Een tekening van Abma leest als een gedicht: er staat meer dan er staat.